Wel niet wel niet… Om mijn favoriete quote “all progress takes place outside the comfort zone” in de praktijk te brengen besloot ik mij op te geven voor een workshop die ver out of my league voelde, namelijk de ICE Hotel workshop georganiseerd door Way Up North en Sisters In Law. De locatie was fascinerend: Kiruna in Zweeds Lapland. Bekend terrein voor mij aangezien ik met mijn huwelijksreis, een jaar terug, niet ver hier vandaan was. Maar… was deze trip net zo relaxed en comfortabel?
Inspiratie en WUN Community
Vorig jaar hoorde ik voor het eerst over Way Up North, een internationale community voor bruidsfotografen. Op zoek naar meer inspiratie en collega’s heb ik mij toen meteen opgegeven voor de internationale conferentie voor bruidsfotografen in Stockholm. Een goede zet! Behoorlijk positief onder de indruk van de community voelde ik me meteen thuis en eenmaal op weg naar huis zat ik vol inspiratie, ideeën en prangende to-do lijstjes die mij en mijn bedrijf DsDuppenPhotography nieuwe sturing zouden geven.
Deze ervaring smaakte naar meer. Toen ik over hun ICE Hotel workshop las was ik enorm enthousiast, maar het voelde te veel als de next level. Dit was een workshop voor, in mijn ogen, zwaar professionele internationale fotografen. Op zo’n moment van twijfel is het fijn te kunnen sparren met mensen die dichtbij je staan, die in je geloven en je een spiegel kunnen voorhouden. Dit was voor mij mijn man; Waarom zou ik niet gaan? Je kan er alleen maar van leren. Je zou jezelf te kort doen als je niet ging…
Het had even tijd nodig, maar door mijn zin in een avontuurlijk uitje en mijn honger naar verdere ontwikkeling besloot ik hell yeah, why not!…
Voorbereiding reis
In de Slack-groep van de workshop, een chat-app voor groepen, was de sfeer al meteen goed en alle informatie die we vooraf nodig hadden werd goed gecommuniceerd, maar wat kon ik nu echt verwachten? Geen idee! Hoe koud zou het zijn? Kon de apparatuur daar wel tegen? Hoe bewegen we ons naast het gebruik van sneeuwscooters? Zijn we de twee dagen geheel onderweg of op locatie? Hoe zijn de mensen? Wat gaan we ervaren? Kortom, hoe pak ik mijn koffer!
Met een vliegreis van rond de 8 uur in drie verschillende vliegtuigen had ik in Hong Kong kunnen zitten, maar Kiruna schijnt toch echt in noordelijk Zweden te liggen. Ik wilde dus echt alleen handbagage mee om flexibel te blijven. Met een mee te nemen skibroek, skisokken, apparatuur etc., was goed inpakken dus een must.
Twijfel alom…
Vlak voor vertrek werd het helaas steeds spannender omtrent de ontwikkelingen van het Corona virus. Er was toen nog geen sprake van maatregelen, het virus was net Nederland binnengedrongen.
Als moeder van twee kleintjes twijfelde ik om te gaan. Het voelde niet goed. Toch gaven verschillende mensen aan dat ik moest gaan. Alles was al betaald en geregeld en het was ten slotte maar 3 nachtjes in een land waar het virus nog niet heerste. Ik nam het besluit te gaan en, ondanks de spannende terugreis, ben ik achteraf heel blij met mijn besluit.
Goed begin!
Ik trof een deel van de groep al aan op de luchthaven van Kiruna. Op naar het ICE Hotel in het prachtige winter wonderland in het Zweedse Lapland! We kregen allemaal een chalet toegewezen waar we per vier zouden vertoeven met een geweldig uitzicht op het ICE Hotel en het oogverblindende sneeuwlandschap.
Iedereen druppelde binnen op de eerste dag waarna we in de avond een leuke kennismakingsborrel hadden met elkaar, de hosts en de gids. Er heerste een leuke dynamiek in de groep en iedereen kon niet wachten op de dagen die komen gingen.
Out of my comfortzone
De eerste dag was het meteen knallen. Het ochtendprogramma begon in en rondom het ICE Hotel met een zeer getalenteerd koppel als model (achteraf bleken de modellen zeer bekende acteurs te zijn in Zweden, hoe leuk!). Het weer was prachtig; zon en ‘maar’ -8 i.p.v. -24 en tot mijn blijdschap zeer goed te doen. Het was enorm leerzaam te experimenteren met poses en het licht in deze omgeving.
Aangezien we vrij gebruik mochten maken van allerlei flitsapparatuur van Profoto ging ik, out of my comfortzone, hier proactief tijdens mijn tijd met het koppel mee aan de slag. Spannend, want ik maak eigenlijk alleen gebruik van natuurlijk licht en probeer de flits zoveel mogelijk te mijden (op avonden na). Dit doe ik omdat ik de mening deel dat hiermee het meest natuurlijke effect nagestreefd wordt. Neemt niet weg dat je in sommige situaties toch echt geholpen kan worden met flits. Voor mij reden om deze ‘natuurlijk effect’-flitstechnieken beter te gaan beheersen.
De middag gingen we de natuur in met de sneeuwscooter over de bevroren rivier. De afstand was kort en we werden gereden op de sneeuwscooter, dus het was heerlijk ontspannen. Eenmaal daar aangekomen zagen we een geweldige tipi met een kampvuur binnen en buiten. De modellen werden geposeerd op rendierenhuiden omringt door vuurkorven. Wat een spektakel was dat! Vooral de achtergrond, de hemelsbrede bevroren rivier met een gekleurde horizon, was adembenemend. Zeker toen het tijd was voor de zonsondergang. Ook tijdens deze shoot hadden we vrij spel en konden we het koppel zelf instructies geven. S’ Avonds gaven we elkaar positieve en nuttige feedback op de gemaakte foto’s.
Na een gezellig diner met zijn allen en genoeg slaaprust brak dag twee aan. De dag startte met een indoor brainstormsessie voor je bedrijf. Waar je staat, wat je doelen zijn, hoe je realiseert, wat je drijfveren zijn, waar je inspiratie uit kan halen. Heel fijn om met zo’n hechte groep diep te gaan en er voor elkaar te zijn.
Voor de middag stond er weer een shoot op het programma. Het was nu wel een stukje kouder aan het worden, rond -10. De zon scheen nog wel heerlijk warm, maar de wind trok een beetje aan. De shoot startte midden op de bevroren rivier. De scenery was mindblowing! Daarna verplaatsten we ons naar door ons gescoute locaties dicht in de buurt. Zo kwamen we nog een geweldig oud chalet tegen met een prachtige veranda met uitzicht over de rivier. Daar moesten we natuurlijk foto’s van hebben.
Sauna, ijshol en -15 graden!!
Als je in Zweden bent, kun je de traditionele sauna niet overslaan natuurlijk. Zo ook wij niet op de laatste avond. Inmiddels was de temperatuur gedaald naar -15 graden en was de wind behoorlijk aangetrokken. De sauna klonk ineens als een heel goed plan! We hadden een heel programma met een diploma op het eind. Fanatiek werden we dus ineens. De zwaarste proef was toch wel, naast de sneeuwengeltjes die we moesten maken, het pad aflopen in je badpak naar de rivier. Daar stond een ijshol op ons te wachten, ofwel een gat in het ijs van de rivier. Plonsen moesten we! Of eerlijk gezegd, rustig aan afzakken en het zo lang mogelijk volhouden. Brrrrr… niet te doen, maar toch verfrissend op de één of andere manier! Gelukkig stond er daarna een heet bubbelbad klaar waar we heen konden rennen. Het was gillen, lachen, hectisch, ontspannen en zelfs een beetje mindfull.
Groei
Het was een hele trip, maar wat heb ik veel genoten, geleerd, inspiratie opgedaan, connecties gemaakt, out of the comfortzones overwonnen, handvaten meegekregen van ieders ervaring daar en tips en tricks gekregen en meegegeven.
Dit jaar wordt een jaar vol vernieuwing en ontwikkeling van DsDuppenPhotography…
Let’s stay inspired!
Liefs, Daphne
Credits to:
Workshop: @wayupnorth and @sistersinlaw.se
Models photo 1-20: @moaestefansdotter and @officialpetermorlin
Model photo 21-26: @bykristinagrahn
Location: @icehotelsweden
Bridal Wear: @ellenmariebridal
Powered by: @profotoglobal
Artist photo 6, 7 & 37: Jens Thoms Ivarsson, Mats Nilsson. Words by Petri Tuominen
Artist photo 8: Marjolein Vonk & Maurizio Perron
Artist photo 9: Lei Zhao & Yong Zhao
Artist photo 10: Kauppi & Kauppi
Open Trouwlocatie Route, Beeckestijn, Velsen
Leave a Reply